Марктан сибэтиэй Евангелие
4-с түһ.
1 Онтон эмиэ муора кытылыгар киирэн үөрэтэн барбыта; тулатыгар көй үгүс киhи үтүрүспүтүн иhин, ууга турар оҥочоҕо киирэн олорбута; мустубут дьон бары Кинини сиргэ, муора кытылыгар, туран истибиттэрэ. 2 Кини домохторунан бэрт элбэҕи үөрэппитэ; бу үөрэтэригэр эппитэ: «3 Истиҥ: бурдук ыhааччы бурдугун ыhа тахсыбыт. 4 Ыha cырыттаҕына, ыспыт сиэмэтиттэн сорҕото суол кытыытыгар түспүт, ону көтөрдөр көтөн кэлэн, тоҥсуйан сиэн кэбиспиттэр. 5 Cороҕо чычаас буорга, таастаах сиргэ түhэн буора чараас буолан, сотору быган тахсыбыт; 6 kүн yота сырайбытыгар үүммүт үүнүү дириҥник силис тарпатах буолан, хатан хаалбыт. 7 Cорох сиэмэтэ хатыылаах эрбэhин быыhыгар түбэспит, онон хатыылаах эрбэhин саба үүнэн, бу сиэмэ астамматах. 8 Оттон сорох сиэмэ, өҥ сиргэ түhэн, ас кутан элбээн тахсыбыт: сороҕо отут, сороҕо алта уон, сороҕо сүүс төгүл үрдүк үүнүүнү биэрбит».
9 Кини бу домоҕу түмүктээн эппитэ: «Ким истэр кулгаахтаах истиэхтин!» 10 Cоҕотоҕун хаалбытыгар аргыстара уон иккиэлэрдиин Кинини төгүрүйэ туран, бу домох суолтатын ыйыппыттара.
«11 Эhиэхэ Таҥара Саарыстыбатын кистэлэҥнэрин билэр кыах бэриллибитэ, – диэбитэ Кини, – оттон ити таhынааҕыларга барыта домоҕунан бэриллэр; онон кинилэр 12 көрөр эрээри – көрбөттөр, кулгаахтарынан истэр эрээри – өйдөөбөттөр; оттон Таҥараҕа эргиллэллэрэ эбитэ буоллар, аньыылара бырастыы буолуо этэ».
«13 Бу домоҕу өйдөөбөккүт дуо? – диэбитэ Иисус. – Дьэ уонна кэлэн атын домохтору хайдах өйдүөххүтүй? 14 Бурдук ыhааччы Таҥара тылын ыhар. 15 Cуол кытыытыгар ыhыллыбыт сиэмэ – ыhыллыбыт тылы истибит дьон, ол гынан баран, истээттэрин кытта, сатана тиийэн кэлэн кинилэр сүрэхтэригэр ыhыллыбыт тылы уоран илдьэ барар. 16-17 Оттон таастаах сиргэ ыhыллыбыт сиэмэ – эмиэ тылы иhиттэллэр эрэ, тута үөрүүнү кытта ылынар эрээри, дириҥ силиhэ суох буолан өр тулуспат дьону сирэйдээн көрдөрөр: кэлин, кутурҕан кэмэ кэллэҕинэ, эбэтэр тыл туhуттан сойуолааhын саҕаланнаҕына, кинилэр итэҕэллэрин сонно сүтэрэн кэбиhэллэр. 18 Оттон хатыылаах эрбэhин быыhыгар ыhыллыбыт сиэмэ – тылы истэр дьону көрдөрөр, 19 ол эрээри кинилэр сүрэхтэригэр олох сүпсүлгэнэ, баайга-дуолга умсугуйуу уонна да атын баҕа санаа киирэн, тылы саба баттаан кэбиhэр, инньэ гынан истибит тыллара туhата суох хаалар. 20 Оттон өҥ буорга ыhыллыбыт сиэмэ – истибит тылларын ылынар дьон; кинилэр отут, алта уон, сүүс оччонон үрдүк үүнүүнү биэрэллэр». <…> «23 Ким истэр кулгаахтаах истиэхтин!»
Евангелие от Марка, глава 4
1 И опять начал учить при море; и собралось к Нему множество народа, так что Он вошел в лодку и сидел на море, а весь народ был на земле, у моря.
2 И учил их притчами много, и в учении Своем говорил им:
3 слушайте: вот, вышел сеятель сеять;
4 и, когда сеял, случилось, что иное упало при дороге, и налетели птицы и поклевали то.
5 Иное упало на каменистое место, где немного было земли, и скоро взошло, потому что земля была неглубока;
6 когда же взошло солнце, увяло и, как не имело корня, засохло.
7 Иное упало в терние, и терние выросло, и заглушило семя, и оно не дало плода.
8 И иное упало на добрую землю и дало плод, который взошел и вырос, и принесло иное тридцать, иное шестьдесят, и иное сто.
9 И сказал им: кто имеет уши слышать, да слышит!
10 Когда же остался без народа, окружающие Его, вместе с двенадцатью, спросили Его о притче.
11 И сказал им: вам дано знать тайны Царствия Божия, а тем внешним все бывает в притчах;
12 так что они своими глазами смотрят, и не видят; своими ушами слышат, и не разумеют, да не обратятся, и прощены будут им грехи.
13 И говорит им: не понимаете этой притчи? Как же вам уразуметь все притчи?
14 Сеятель слово сеет.
15 Посеянное при дороге означает тех, в которых сеется слово, но к которым, когда услышат, тотчас приходит сатана и похищает слово, посеянное в сердцах их.
16 Подобным образом и посеянное на каменистом месте означает тех, которые, когда услышат слово, тотчас с радостью принимают его,
17 но не имеют в себе корня и непостоянны; потом, когда настанет скорбь или гонение за слово, тотчас соблазняются.
18 Посеянное в тернии означает слышащих слово,
19 но в которых заботы века сего, обольщение богатством и другие пожелания, входя в них, заглушают слово, и оно бывает без плода.
20 А посеянное на доброй земле означает тех, которые слушают слово и принимают, и приносят плод, один в тридцать, другой в шестьдесят, иной во сто крат <…>
23 Если кто имеет уши слышать, да слышит!