Марктан Сибэтиэй Евангелие. 4-с түһ.
1 Онтон эмиэ муора кытылыгар киирэн үөрэтэн барбыта; тулатыгар көй үгүс киһи үтүрүспүтүн иһин, ууга турар оҥочоҕо киирэн олорбута; мустубут дьон барыта Кинини сиргэ, муора кытылыгар, туран истибиттэрэ. 2 Кини домоҕунан бэрт элбэҕи үөрэппитэ; бу үөрэтэригэр эппитэ:
3 „Истиҥ: бурдук ыһааччы бурдугун ыһа тахсыбыт. 4 Ыһа сырыттаҕына, ыспыт сиэмэтиттэн сорҕото суол кытыытыгар түспүт, ону көтөрдөр көтөн кэлэн, тоҥсуйан сиэн кэбиспиттэр. 5 Сороҕо чычаас буорга, таастаах сиргэ, түһэн буора чараас буолан, сотору баҕайы быган тахсыбыт; 6 күн уота сырайбытыгар үүммүт үүнүү дириҥник силис тарпатах буолан, хатан хаалбыт.7 Сорох сиэмэтэ хатыылаах эрбэһин быыһыгар түбэспит, онон хатыылаах эрбэһин саба үүнэн, бу сиэмэ астамматах.8 Оттон сорох сиэмэ, өҥ сиргэ түһэн, ас кутан элбээн тахсыбыт: сороҕо отут, сороҕо алта уон, сороҕо сүүс төгүл үрдүк үүнүүнү биэрбит“.
9 Кини бу домоҕун түмүктээн эппитэ: „Ким истэр кулгаахтаах истиэхтин!“
10 Соҕотоҕун хаалбытыгар аргыстара Уон Иккиэлэрдиин Кинини төгүрүйэн туран, бу домох суолтатын ыйыппыттара.
11 „Эһиэхэ Таҥара Саарыстыбатын кистэлэҥнэрин билэр кыах бэриллибитэ, – диэбитэ Иисус. – Оттон ити таһынааҕыларга барыта домоҕунан бэриллэр; онон кинилэр 12 харахтарынан көрөр эрээри – көрбөттөр, кулгаахтарынан истэр эрээри – өйдөөбөттөр; оттон Таҥараҕа эргиллэллэрэ эбитэ буоллар – аньыылара бырастыы буолуо этэ“.
13 „Бу домоҕу өйдөөбөккүт дуо? – диэбитэ Кини. – Дьэ уонна атын домохтору хайдах өйдүөххүтүй? 14 Бурдук ыһааччы Таҥара тылын ыһар. 15 Суол кытыытыгар ыһыллыбыт сиэмэ – ыһыллыбыт тылы истибит дьон, ол гынан баран, истээттэрин, сатана тиийэн кэлэн кинилэр сүрэхтэригэр ыһыллыбыт тылы уоран илдьэ барар. 16-17 Оттон таастаах сиргэ ыһыллыбыт сиэмэ – эмиэ тылы иһиттэллэр эрэ, тута үөрүүнү кытта ылынар эрээри, дириҥ силиһэ суох буолан өр тулуспат дьону көрдөрөр: кэлин, кутурҕан кэмэ кэллэҕинэ, эбэтэр тыл туһуттан сойуолааһын саҕаланнаҕынна, кинилэр итэҕэллэрин сонно сүтэрэн кэбиһэллэр. 18 Оттон хатыылаах эрбэһин быыһыгар ыһыллыбыт сиэмэ – тылы истэр дьону көрдөрөр, 19 ол эрээри кинилэр сүрэхтэригэр олох сүпсүлгэнэ, баайга-дуолга умсугуйуу уонна да атын баҕа санаа киирэн, тылы саба баттаан кэбиһэр, инньэ гынан истибит тыллара туһата суох хаалар. 20 Оттон өҥ буорга ыһыллыбыт сиэмэ – истибит тылларын ылынар дьон; кинилэр отут, алта уон, сүүс оччонон үрдүк үүнүүнү биэрэллэр”.
По теме:
Евангелие от Марка, глава 4
1 И опять начал учить при море; и собралось к Нему множество народа, так что Он вошел в лодку и сидел на море, а весь народ был на земле, у моря.
2 И учил их притчами много, и в учении Своем говорил им:
3 слушайте: вот, вышел сеятель сеять;
4 и, когда сеял, случилось, что иное упало при дороге, и налетели птицы и поклевали то.
5 Иное упало на каменистое место, где немного было земли, и скоро взошло, потому что земля была неглубока;
6 когда же взошло солнце, увяло и, как не имело корня, засохло.
7 Иное упало в терние, и терние выросло, и заглушило семя, и оно не дало плода.
8 И иное упало на добрую землю и дало плод, который взошел и вырос, и принесло иное тридцать, иное шестьдесят, и иное сто.
9 И сказал им: кто имеет уши слышать, да слышит!
10 Когда же остался без народа, окружающие Его, вместе с двенадцатью, спросили Его о притче.
11 И сказал им: вам дано знать тайны Царствия Божия, а тем внешним все бывает в притчах;
12 так что они своими глазами смотрят, и не видят; своими ушами слышат, и не разумеют, да не обратятся, и прощены будут им грехи.
13 И говорит им: не понимаете этой притчи? Как же вам уразуметь все притчи?
14 Сеятель слово сеет.
15 Посеянное при дороге означает тех, в которых сеется слово, но к которым, когда услышат, тотчас приходит сатана и похищает слово, посеянное в сердцах их.
16 Подобным образом и посеянное на каменистом месте означает тех, которые, когда услышат слово, тотчас с радостью принимают его,
17 но не имеют в себе корня и непостоянны; потом, когда настанет скорбь или гонение за слово, тотчас соблазняются.
18 Посеянное в тернии означает слышащих слово,
19 но в которых заботы века сего, обольщение богатством и другие пожелания, входя в них, заглушают слово, и оно бывает без плода.
20 А посеянное на доброй земле означает тех, которые слушают слово и принимают, и приносят плод, один в тридцать, другой в шестьдесят, иной во сто крат.