Лукаттан Сибэтиэй Евангелие. 15-с түһ
11 …Биир киһи икки уоллаах эбит. 12 Биирдэ кыра уола аҕатыгар эппит: „Аҕаа, ылыахтаах нэһилиэстибэбин миэхэ биэр“. Аҕалара баайын-дуолун уолаттарыгар үллэрэн биэрбит.
13 Аҕыйах хоноот кыра уол барытын хомунан, ыраах дойдуга баран хаалбыт; кини ол дойдуга содурдук олорон, үбүн-аһын бүтүннүү матайдаан кэбиспит. 14 Үбэ бараммытын кэннэ, ол дойдуга улуу сут турбут, уол улахан кыһалҕаҕа ылларбыт. 15 Онон баран олохтоохтортон биирдэстэригэр үлэҕэ наймыласпыт; анарааҥҥыта уолу, сибиинньэлэрин маната, мэччирэҥ сиригэр ыыппыт. 16 Уол саатар сибиинньэ сиир туораҕынан[1] испин тоторуом дии санаабыт да, киниэхэ тугу да биэрбэтэхтэр.
17 Кэмниэ кэнэҕэс өйдөнөн кэлэн уол эппит: „Төһөлөөх хамначчыт, аҕам килиэбэр тотон, тобохтоон кэбиһэ-кэбиһэ сииллэрэ буолуой, оттон мин манна хоргуйан өлөн эрэбин. 18 Туран аҕабар тиийэн этиэм: «Аҕаа, Таҥараны да, эйигин да утары аньыыны оҥорбуппун. 19 Аны эн уолуҥ дэнэр кыаҕым суох; миигин саатар хамначчытынан ыл»». 20 Уонна туран аҕатыгар барбыт.
Аҕата кини иһэрин ыраахтан көрөн аһынан уолугар утары сүүрэн тиийбит, моонньуттан кууһан ылан уураабыт.
21 Уола эппит: „Аҕаа, Таҥара да, эн да иннигэр мин аньыыны оҥорбуппун, онон эн уолуҥ дэнэр кыаҕым суох“.
22 Аҕата кулуттарыгар эппит: „Түргэнник бастыҥ таҥаһы таһааран таҥыннарыҥ, тарбаҕар биһилэхтэ кэтэрдиҥ, атаҕын таҥаһын биэриҥ; 23 итиэннэ уотуллубут тиҥэһэни сиэтэн аҕалан өлөрүҥ: билигин аһыахпыт, үөрүөхпүт-көтүөхпүт! 24 Бу уолум өлөн баран тилиннэ, сүтэн баран көһүннэ“. Бырааһынньык саҕаламмыт.
25 Улахан уол ол кэмҥэ сыһыыга сылдьыбыт; кини дьиэтигэр төннөн иһэн, чугаһаан баран, ырыа-тойук, үҥкүү-битии бөҕө буолбутун истибит. 26 Итиэннэ биир үлэһитин ыҥыран ылан: „Бу туох ааттаах буолла?“ – диэн ыйыппыт.
27 Үлэһитэ эппит: „Быраатыҥ кэллэ, уола этэҥҥэ эргиллибититтэн үөрэн, аҕаҥ уойбут тиҥэһэни өлөртөрдө“.
28 Улахан уол кыыһыран дьиэтигэр киириэн баҕарбатах. Аҕата тахсан кинини ыҥыра сатаабыт. 29 Уола эппит: „Бачча сыл тухары мин эйиэхэ үлэлээн кэллим, ол тухары биирдэ даҕаны эн тылгын кэспэтэҕим; эн буоллаҕына саатар биир козел оҕотун, доҕотторбун кытта үөрүөхпүн-көтүөхпүн, миэхэ биэрэриҥ баҕалаах этэ; 30 оттон ити сэлээрчэх дьахталларга үбүн бараабыт уолуҥ кэлбитигэр, уотуллубут тиҥэһэни киниэхэ анаан өлөрбүккүн“.
31 „Тоойуом! – диэбит аҕата. – Эн өрүү миигин кытта бииргэ этиҥ, онон мин баайым барыта эйиэнэ. 32 Хата бу кэриэтэ быраатыҥ өлөн баран тиллибитигэр, сүтэн баран көстүбүтүгэр үөрүөххэ-көтүөххэ баар этэ“.
Евангелие от Луки. Глава 15
11 …У некоторого человека было два сына;
12 и сказал младший из них отцу: отче! дай мне следующую мне часть имения. И отец разделил им имение.
13 По прошествии немногих дней младший сын, собрав всё, пошел в дальнюю сторону и там расточил имение свое, живя распутно.
14 Когда же он прожил всё, настал великий голод в той стране, и он начал нуждаться;
15 и пошел, пристал к одному из жителей страны той, а тот послал его на поля свои пасти свиней;
16 и он рад был наполнить чрево свое рожками, которые ели свиньи, но никто не давал ему.
17 Придя же в себя, сказал: сколько наемников у отца моего избыточествуют хлебом, а я умираю от голода;
18 встану, пойду к отцу моему и скажу ему: отче! я согрешил против неба и пред тобою
19 и уже недостоин называться сыном твоим; прими меня в число наемников твоих.
20 Встал и пошел к отцу своему. И когда он был еще далеко, увидел его отец его и сжалился; и, побежав, пал ему на шею и целовал его.
21 Сын же сказал ему: отче! я согрешил против неба и пред тобою и уже недостоин называться сыном твоим.
22 А отец сказал рабам своим: принесите лучшую одежду и оденьте его, и дайте перстень на руку его и обувь на ноги;
23 и приведите откормленного теленка, и заколите; станем есть и веселиться!
24 ибо этот сын мой был мертв и ожил, пропадал и нашелся. И начали веселиться.
25 Старший же сын его был на поле; и возвращаясь, когда приблизился к дому, услышал пение и ликование;
26 и, призвав одного из слуг, спросил: что это такое?
27 Он сказал ему: брат твой пришел, и отец твой заколол откормленного теленка, потому что принял его здоровым.
28 Он осердился и не хотел войти. Отец же его, выйдя, звал его.
29 Но он сказал в ответ отцу: вот, я столько лет служу тебе и никогда не преступал приказания твоего, но ты никогда не дал мне и козлёнка, чтобы мне повеселиться с друзьями моими;
30 а когда этот сын твой, расточивший имение своё с блудницами, пришел, ты заколол для него откормленного теленка.
31 Он же сказал ему: сын мой! ты всегда со мною, и всё мое твое,
32 а о том надобно было радоваться и веселиться, что брат твой сей был мертв и ожил, пропадал и нашелся.
15-16 Сибиинньэ сиир туораҕа — кароб (рожковай мас) минньигэс амтаннаах туораҕа.