Талаан туһунан домох

Матфейтан сибэтиэй евангелие

25

¹³ Онон өрүү сэргэх сылдьыҥ: эһиги Киһи Уола төннөн кэлэр күнүн да, чааһын да билбэккит.

¹⁴ Өссө маннык домоҕу истиҥ: биир киһи ыраах дойдуга аттанаары туран кулуттарын ыҥыран ылан, баайын-дуолун барытын кинилэргэ туттарбыт. ¹⁵ Биир-дэстэригэр кини биэс талаан харчыны, атыныгар икки талаан, үһүстэригэр биир талаан харчыны – ким төһө кыахтааҕынан көрөн биэрбит, уонна барыахтаах сиригэр баран хаалбыт. ¹⁶ Биэс талааны ылбыт кулут баран, бу биэһин эргитэн, өссө биэһи эбии киллэрбит; ¹⁷ икки талааны ылбыт клһи, эмиэ итинник эргитэн, өссө икки талааны киллэрбит; ¹⁸ арай тойонуттан биир талааны ылбыт кулут тойонун көмүһүн илдьэн, сиргэ көмөн кистээн кэбиспит.

¹⁹ Тойонноро өр буолан баран, төннөн кэлэн били биэрбит үбүн хайдах туттубуттарын ыйыппыт. ²⁰ Биэс талааны ылбыт кулут өссө биэһи эбии аҕалан туран: „Тойонуом! Эн миэхэ биэрбит биэс талааҥҥын эргитэммин, бу өссө биэс талааны киллэрдим», – диэбит. Тойоно эппит: ²¹ „Бэрт сөпкө гыммыккын, итэҕэллээх үтүө үлэһитим! Эн кыраҕа да ситэри итэҕэллээх эбиккин, онон эйиэхэ өссө улаханы итэҕэйиэҕим. Кэл, киир, тойоҥҥун кытта бииргэ үөр-көт».

²² Икки талааны ылбыт кулут эмиэ тиийэн кэлэн: „Тойонуом! Эн миэхэ икки талааны биэрбитиҥ; мин, ону эргитэммин, бу өссө икки талааны киллэрдим», – диэбит.

²³ Тойоно киниэхэ эппит: „Бэрт сөпкө гыммыккын, итэҕэллээх үтүө үлэһитим! Эн кыраҕа да ситэри итэҕэллээх эбиккин, онон өссө улаханы эйиэхэ итэҕэйиэҕим. Кэл, киир, тойоҥҥун кытта бииргэ үөр-көт».

²⁴ Биир талааны ылбыт кулут эмиэ тиийэн кэлэн: „Тойонуом! – диэбит. – Эн ыспатах сыһыыгар быһар, тохпотох хонуугар хомуйар кытаанах киһигин мин би-лэр этим. ²⁵ Ол иһин эйигиттэн куттанаммын, эн биэрбит биир талааҥҥын буорга көммүтүм; онон харчыҥ бу баар, бэйэҥ киэҥҥин төттөрү ыл».

²⁶ Онуоха тойоно эппит: „Хара санаалаах көлөөк үлэһит! Мин ыспатахпын быһарбын, тохпотохпун хомуйарбын, хата, эн билэр эбиккин дии? ²⁷ Оччотугар бу көмүспүн эргитээччилэргэ биэриэхтээх этиҥ, оччоҕо мин кэлэн биэрбиппин барыһы кытта ылыахтаах этим.

²⁸ Киниттэн талаанын былдьаан ылан, уон талааннаах киһиэхэ биэриҥ. ²⁹ Баардаахха өссө элбэтиллэн бэриллиэҕэ, оттон туга да суох киһиттэн баара кытта былдьаныаҕа. ³⁰ Бу туһата суох үлэһити таһырдьа, ытабыл-соҥобул, тиис хабырыныыта иһиллэр им балай хараҥатыгар быраҕыҥ»». Маны кэпсээн баран Иисус эппитэ: «Ким ис-тэр кулгаахтаах истиэхтин!»

От Матфея святое благовествование

Гл. 25

¹³Итак, бодрствуйте, потому что не знаете ни дня, ни часа, в который приидет Сын Человеческий.

¹⁴Ибо Он поступит, как человек, который, отправляясь в чужую страну, призвал рабов своих и поручил им имение свое: ¹⁵и одному дал он пять талантов, другому два, иному один, каждому по его силе; и тотчас отправился.

¹⁶Получивший пять талантов пошел, употребил их в дело и приобрел другие пять талантов; ¹⁷точно так же и получивший два таланта приобрел другие два; ¹⁸получивший же один талант пошел и закопал его в землю и скрыл серебро господина своего.

¹⁹По долгом времени, приходит господин рабов тех и требует у них отчета.

²⁰И, подойдя, получивший пять талантов принес другие пять талантов и говорит: господин! пять талантов ты дал мне; вот, другие пять талантов я приобрел на них.

²¹Господин его сказал ему: хорошо, добрый и верный раб! в малом ты был верен, над многим тебя поставлю; войди в радость господина твоего.

²²Подошел также и получивший два таланта и сказал: господин! два таланта ты дал мне; вот, другие два таланта я приобрел на них.

²³Господин его сказал ему: хорошо, добрый и верный раб! в малом ты был верен, над многим тебя поставлю; войди в радость господина твоего.

²⁴Подошел и получивший один талант и сказал: господин! я знал тебя, что ты человек жестокий, жнешь, где не сеял, и собираешь, где не рассыпал,²⁵и, убоявшись, пошел и скрыл талант твой в земле; вот тебе твое.

²⁶Господин же его сказал ему в ответ: лукавый раб и ленивый! ты знал, что я жну, где не сеял, и собираю, где не рассыпал; ²⁷посему надлежало тебе отдать серебро мое торгующим, и я, придя, получил бы мое с прибылью; ²⁸итак, возьмите у него талант и дайте имеющему десять талантов, ²⁹ибо всякому имеющему дастся и приумножится, а у неимеющего отнимется и то, что имеет; ³⁰а негодного раба выбросьте во тьму внешнюю: там будет плач и скрежет зубов. Сказав сие, возгласил: кто имеет уши слышать, да слышит!